Geschiedenis op afstand

De cursus geschiedenis 2010-2011 is gestart voor de afstandsstudenten. De inhoud bestaat uit het boek ‘De zorg en de staat’ van Abraham de Zwaan. Het is hier volledig te downloaden.
De werkwijze van vorig jaar rekende op een gunstige evaluatie en wordt nu scherp gesteld. Om de nadelen van dat afstandsleren te ondervangen, gebruiken we opnieuw Blogger. Waarom? 1. Bloggen maakt het mogelijk om het leerproces op afstand te volgen. 2. De studenten hebben naast Facebook http://elsdecoodt.blogspot.com/contact met elkaar en er ontstaat dialoog over de inhoud. 3. Verder geef ik regelmatig feedback, iets wat bij ‘grote’ taken moeilijk is. 4. Bovendien leert de student met het schrijven van relatief korte berichtjes niet alleen de les, de student leert 5. refereren, 6. synthesevaardigheden, 7. schrijf- en 8. ICT-vaardigheden. 9. Via hun blog betrekken ze de geschiedeniscursus in hun eigen omgeving. Wie een film, theater of tv ziet dat verband houdt, linkt dit. Dat zorgt voor bonuspunten. 10. Andere bonuspunten vallen te verdienen door suggesties, commentaren of reflecties te geven bij de collega-studenten. Het is tenslotte toegelaten om andere cursussen of persoonlijke schrijfsels te integreren, de blog hoeft niet strikt vak-gerelateerd te zijn. Elke student maakte een blog aan om er zijn of haar inzichten te verwoorden. Inzichten? Dat zijn onder meer samenhangen tussen chronologieën, oorzaken en gevolgen, inzichten in structuren en processen, definities, personages, gebeurtenissen… Een voorbeeldje van zo'n resultaat is hier te vinden: https://blog.associatie.kuleuven.be/jozefienponseele.

De opdracht

De opdracht klinkt relatief eenvoudig. Verwerk ‘De zorg en de staat’ op diverse manieren: lees het niet alleen van voor naar achter, maar werk ook thematisch en met oog voor personen (door de index te gebruiken) en chronologisch. Je verwerking resulteert in twaalf blogberichten. Eén bericht is ongeveer 1 A4 tekstbladzijde, lettergrootte 12 (titel en referenties, afbeeldingen of embed video niet meegerekend). Wie kortere berichten verkiest, schrijft er meer. Het totale aantal berichten tonen inzichten uit alle delen van het boek. Geen blinde vlekken dus.

Hoe ga je schrijven?

- Schrijf met een duidelijk afgebakend thema.
- Graag met je eigen woorden, samenvatten en parafraseren dus.
- Citeren mag, moet, uiteraard, zolang je verwijst naar je bron en de letterlijke passages “cursief tussen dubbele haakjes plaatst” en correct refereert. Hoe je correcte referenties maakt lees je hier.
- Bij extra bronnen op het internet volstaat een hyperlink.
- Zorg voor hyperlinks naar extra info, filmpjes, fotomateriaal…
- Structureer!
- Zorg voor diepgang zonder moeilijk te worden.
- Schrijf niets dat je niet begrijpt, dat begrijp je. Om ‘leren’ en discussie toe te laten stel je in je tekst vragen bij onduidelijk heden die belangrijk lijken. Dat kan in de aard van “Wat zou auteur x bedoelen als hij zegt dat…” of “Ik heb moeite met de gedachte dat…” of “Ik twijfel aan de juistheid van…”
- Wie hierop anticipeert, krijgt weer bonuspunten.
- Gebruik hulpmiddelen: er is een elektronische Van Dale beschikbaar, er bestaan veel historische websites…
- Pak uit met wat je al weet en kent. Wees niet verlegen om iets te 'vertellen'.

Kalender

We raden volgend werkschema aan. Het garandeert maximale interactie tussen studenten onderling en met de docent. Reken per bijdrage zo’n 6 tot 8 uur om te lezen, te verwerken, te schrijven en te herschrijven. Lees je collega’s en toon dat door op hun berichten te reageren.

Oktober 2010: Verken het boek, maak een blog en schrijf één luchtige inleidende bijdrage. Stuur de url van je blog naar de docent. Wissel blogs uit en abonneer je op collegablogs. Reageer nog niet op de berichten van anderen. Je blog hoef je niet open te stellen voor derden, wel voor de docent en je collega studenten. Op deze blog zal de docent een overzicht maken van alle blogs die jij moet volgen.

November 2010: schrijf 2 bijdrages en reageer op minstens 1 blog van een collega

December 2010: schrijf 3 bijdrages en reageer op minstens 2 blogs van collega’s

Januari 2011: schrijf 3 bijdrages en reageer op minstens 3 blogs

Februari 2011: schrijf 2 bijdrages en reageer op minstens 4 blogs van collega’s

Maart 2011: schrijf 1 bijdrages en reageer op 5 blogs van collega’s

April 2011: Werk af: verwerk de commentaren (laat de opmerkingen staan, maar probeer ze in je tekst te verwerken of in een reactie te beantwoorden).

Feedback

Bij de opdracht hoort een presentatiemoment van 15 minuten. Wanneer je de blog aan de docent voorstelt, is om het even. Wie zijn of haar blog voorstelt in januari, februari, maart, april of mei hoeft geen afgewerkt product te presenteren. Je zal feedback ontvangen, waarmee je rekening kan houden om de blog af te werken.
Wie de opdracht liever voorstelt in juni, levert een afgewerkt product in.

Feedback kan na een persoonlijke afspraak met de docent op de volgende vrijdagen 14.01.2011, 04.02.2011, 25.02.2011, 25.03.2011, 08.04.2011, 20.05.2011, 27.05.2011.

Succes!

---
Zo, we zijn gestart. Druppelsgewijs brengen de studenten me op de hoogte van hun blogjes.
Bij de sociaal werkers zijn de volgende url’s actief:
- http://charlottecrop.blogspot.com
- http://janwielockx.blogspot.com
- http://priskillapoppe.blogspot.com
- http://isabellevandyck.blogspot.com
- http://neleschaubroecks.blogspot.com
- http://dirkdesmet.blogspot.com
- http://annverhaeghes.blogspot.com
- http://melissanoppe.blogspot.com
- http://evirotsaert.blogspot.com (gelieve me nog toe te voegen, Evy).

Bij de bachelor in de maatschappelijke veiligheid zijn dat:
- http://www.dewittemiel.blogspot.com
- http://www.sofiedecandt.blogspot.com
- http://jouridevylder.blogspot.com
- http://lorenzobilliet.blogspot.com
- Bart Van loosveldt doet het op http://bavalo.blogspot.com
- http://pascalostyn.blogspot.com
- http://noukski.blogspot.com

Verder zijn er de blogs van http://natalie-monsecour.blogspot.com, http://elsdecoodt.blogspot.com, http://stijnholvoet.blogspot.com, http://stevedesmadrijl.blogspot.com, http://juultje-en-julie.blogspot.com, http://vanderaahannelore.blogspot.com, http://nelevantendeloo.blogspot.com, htt://nelevantendeloo.blogspot.com, http://dimitriottevaere.blogspot.com,
http://neel-sandy.blogspot.com,
http://ballieugriet.blogspot.com, http://tomverstraete.blogspot.com, http://dewittemiel.blogspot.com, http://sylviabeernaerts.blogspot.com, http://tomvansloen.blogspot.com, http://didierdemelin.blogspot.com, http://wannesvandenabeele.blogspot.com, http://pdierickx.blogspot.com, http://jessicabln.blogspot.com, http://janahaemels.blogspot.com, http://beckymaes.blogspot.com, http://kriscollaert.blogspot.com, http://www.sofiedecandt.blogspot.com, http://ingridvanput.blogspot.com,
http://denkenisvrij.blogspot.com en http://saracleiren.blogspot.com.

De YouTube tijdsmachien

YouTube presenteert een Time Machine. De YTTM neemt je mee terug in de tijd. De tijdlijn zet een eerste filmpje uit die periode voor je klaar. YTTM put uit vierduizend video’s die via filterknoppen thematiseren in nieuws (Current Events), tv-programma’s, commercials, sport, film en muziek. Er is ook de mogelijkheid om jouw YouTube-fragmenten aan YTTM toe te voegen.
De machine is niet echt bedoeld om individuele beeldfragmenten te vinden maar eerder om het gevoel of de sfeer van een periode op te roepen.

Kapelletjeskroniek

Karel Vangheluwes "Kapelletjeskroniek der laatste eeuw" is in een geactualiseerde versie verschenen op http://www.softpol.net/kvg. De moeite!

Voorbij de vrijheid van meningsuiting: het spreekrecht op de helling

Mag je iemand verhinderen om te spreken? Kan je een spreker het spreekrecht ontnemen? Geroep, gebrul en bedreigingen van extremisten zorgden er woensdag voor dat Benno Barnards provocerende lezing niet doorging. Ooit raakte Noam Chomsky in een gelijkaardige polemiek verwikkeld en kwam hij op een lezing nauwelijks aan gesprek toe. Hij nam het toen op voor het recht op de mening van de negationist Robert Furisson. “Meneer, ik verafschuw uw mening, maar ik wil vechten voor uw recht om ze te verkondigen.” Deze zestien woorden, toegeschreven aan Voltaire, verwoorden de democratische paradox: het spreekrecht verdedigen is niet gelijk aan het verdedigen van de inhoud. Dat is zonneklaar sinds de Franse revolutie (1789) of de Engelse glorieus revolution (1688). Wie dit niet wil inzien draait de klok een stevig eind terug of heeft dringend geschiedenisles nodig. Vrijheid van mening geldt wel of niet en altijd of nooit. Een tussenweg is er niet. Een beetje vrije meningsuiting bestaat er niet. En die vrijheid is er voor welgevallige én voor onwelvoeglijke meningen. Wie bepaalt anders wat kan en wat niet kan? Dit alles houdt natuurlijk in dat je allereerst de kans moet krijgen om te kunnen spreken. Benno Barnard kreeg niet eens de mogelijkheid om zijn uiteenzetting te doen. Dat staat gelijk met censuur, een instrument dat alle totalitaire regimes kenmerkt. Eén voor één hebben die een uitgebreid instrumentarium om afwijkende meningen uit te wissen en hun eigenaars, als het moet een kopje kleiner te maken. Intellectuelen en kunstenaars vonden in ons land in het verleden bescherming op hun vlucht voor intolerante regimes. Dirk Verhofstadt slaat de nagel op de kop als hij schrijft dat België een lange traditie van verdraagzaamheid en vrije meningsuiting heeft en dat het beter zo kan blijven. Dit is geen conservatief, maar een progressief standpunt. In een parlementaire democratie is Freedom of Speech immers even delicaat als vitaal. Delicaat? Het principe is makkelijk onderuit te halen door geroep en getier, door moddergevechten of vuilspuiterij. Vitaal? Eenmaal het principe onderuit is gehaald, staan totalitaire poorten open en functioneert de democratie niet meer. Het moddergevecht aan de universiteit van Antwerpen zet verworvenheden van de verlichting op de helling, met het risico ons terug te katapulteren naar een of ander ancien regime.

‘Pas ce soir, chéri(e)!’

De ULB viert haar 175ste verjaardag met de tentoonstelling ‘Pas ce soir, chéri(e)!’, over de cultuurhistorische achtergrond van seksualiteit. De expo heeft als hamvraag ‘Zijn we bevrijd?’ Een aandoenlijk stuk in de tento is een brief van Leopold I uit 1853 aan zijn nicht, de Engelse koningin Victoria. Daarin schrijft hij dat zijn zoon – de latere Leopold II –best zo vlug mogelijk kan huwen, als hij geen last wil ondervinden van de psychologische en fysiologische gevolgen van zijn onanie. De toekomstig koning lijkt af te stevenen op levenslange doofheid en een gruwelijke dood. Hij kan het vermijden door te turnen, door intellectuele bezigheden, door het lezen van de bijbel en vooral door dingen niet te doen: overdadig eten, het bijwonen van theaterstukken, bals,ambigue of wufte conversaties… En als de wilskracht niet helpt, dan zijn er handboeien en andere attributen. Het verbod past in de negentiende eeuwse ‘économie spermatique’ waarbij psychiaters en artsen de rol van de priester in de seksualiteitsbeleving geleidelijk aan overnemen.
Ze schrijven het gewenste aantal betrekkingen voor (jonge mannen 2 à 3 keer per week, wie de vijftig nadert driewekelijks en een verbod voor zestig plussers) en zijn ietwat overdreven bekommerd om de hysterische vrouw. Hysterie, Grieks voor baarmoeder, vraagt begeleiding, met baden, massages en het eerste elektrische huishoudtoestel in kranten omschreven als: ‘Aids that every woman appreciates.’ We zagen ze in alle vormen en kleuren, met opschriften en tekeningen. In ‘Livres de confessions’ – een ander object in de tentoonstelling – lees je hoe biechtvaders meisjes bevragen over hun wellust. Paradoxaal genoeg ontdekken meisjes masturbatie in de biechtstoel als de pastoor vraagt: “Waar raak je jezelf en waar doet het deugd?” Toen de medische wereld bewijst dat het orgasme de vruchtbaarheid bevordert, duiken handboeken op voor de genietende vrouw. Maar toch. Vrouwen mag je blijkbaar niet verwennen, want net zij is voorbestemd tot nymfomanie.
Als rond 1840 de ovulatiecyclus ontdekt wordt, is het afgelopen met het vrouwelijk orgasme. Alle medische, religieuze, politieke, juridische spelers zijn het eens: de enige seksualiteit is heteroseksueel, in het huwelijk en gericht op voortplanting. Wat afwijkt, is gevaarlijk. Meisjes, verondersteld maagd te zijn op de huwelijksnacht, worden ‘ingewijd’ door hun echtgenoot, die zijn opleiding buitenshuis geniet. Buitenhuis? Dat is in de kolonie of in de halfpublieke sfeer van bordelen en maisons closes. De negentiende eeuwse kolonisatie en het contact met de Andere begeleidt wonderwel het ontstaan van de dubbele moraal. Hoe de kolonisatie de seksualiteit beïnvloedde, is weinig onderzocht in ons land. Wat we wel zeker zijn is dat antropologen en etnologen graag bloot kieken en filmen terwijl hun vrouwen in het thuisland hun enkel niet eens mogen tonen, laat staan hun ‘donkere continent’ waarbij Freud eufemistisch de edele delen van de vrouw mee aanduidde. In deze tijd wordt de smaak van ‘le bon bourgeois’ complexer. Hij leert ‘praticques honteuses’ en verlangt die van zijn echtgenote. De huismoeders zijn dubbel bedrogen als ze er syfilis op na houden en driedubbel bedrogen als haar doktor foute pillen of siroop tegen de ‘onuitgesproken ziekte’ voorschrijft. Uit de Victoriaanse bordeelliteratuur weten we dat de tarieven voor een maagd stijgen met de syfilisvrees. In het begin van de negentiende eeuw kost een maagd tot 100 pond. Rond 1880 daalt het tarief tot 5 pond, wat niet verklaard moet worden door een dalende vraag, maar door een enorme stijging van het aanbod. Maagdelijkheid is onbeperkt te herstellen. Jawel. Voor wie het niet zou geloven of wie wil weten hoe, het staat te lezen in het boek De oorsprong van de wereld. Feiten en mythen over het vrouwelijk geslacht van Jeltho Drenth. Zie pagina 87.