De geur van Andersen

Ik vond vandaag een document in mijn brievenbus met een wondermooi citaat. Het gaat over Denemarken, maar de makers van het document plaatsen er niet bij waar ze het citaat haalden. Op zich niet zo erg... Tof dat ze er de aanhalingstekens rond plaatsten, zo weten we tenminste dat het niet van hen komt. Even Googelen en het komt goed. Hier komt het: "In Denemarken hangt nog de geur van het oude Europa, een streek waar netheid regel is en alle groen door mensen gezaaid. Het land van Andersen, van droefgeestige moralisten, van elfen en trollen die ’s nachts voor boeiende dromen zorgen en overdag voor een opgewekt humeur." Schoon, niet? Het zou naar mijn aanvoelen van Geert Mak kunnen komen, dat is het eerste wat bij me opkomt. Ik zie het de grijze krullebol zo zeggen op het perron van een station. Het oude Europa, en de metafoor van de zintuigen: geur, kleur, humeur... En de verwijzing naar de literatuur, natuurlijk. Vanavond is het de laatste Mak uitzending, een extra lange editie, die ongeveer nu van start gaat. Mijn studenten moeten dit zien. Dat weten ze. Want vanavond gaan we het weten, we gaan het leren... wat is geschiedenis? Een vraag die Mak al tien jaar bezig houdt, mezelf al vijftien jaar. Wie weet wat we vanavond ontdekken. Op naar http://www.ineuropa.nl/.